۱۶. ۲۰ هفتگی، نیمه راه

نی نی خوشگلم سلام،

پنج ماهگی ات مبارک عزیزم، 

نصف راه رو باهم آمدیم گلم، با حس های مختلف، گاهی شاد شاد، گاهی آروم و متفکر، گاهی تو رویا، گاهی حتی تو ترس، گاهی تو کتاب ها و مقاله های مختلف، گاهی اشک شوق، گاهی دلتنگی، گاهی ذوق خرید کردن لباس های کوچیک، گاهی دیدن دکتر و چکاب، گاهی بررسی بیمارستان، گاهی تجسم آمدنت، گاهی با بابایی تصویر کردنت، گاهی برنامه ریزی امدنت، گاهی ترس مسولیت داشتنت، گاهی نوازشت، گاهی آرامش قران، گاهی آهنگ های شاد بابایی برای لبخند تو، گاهی خوردنی هایی که بابایی برای جون گرفتن تو با حس قشنگی اماده می کنه، گاهی تکون خوردنت مثل یه ماهی کوچولو، گاهی فوت کردنت، گاهی سفت شدن و به قول مامانی قهر کردنت، گاهی هیجان بزرگ شدنت، گاهی عکس العمل جالب اطرافیان از بزرگ شدنت، گاهی عکس ها و پیام های قشنگ آنهایی که نیامده کلی دوستت دارن، گاهی .... می بینی همه لحظه های من شده همین گاهی های تو، گاهی هایی که همه لحظه های من هستن. وجود تو، حس تو. تویی که پر راز و رمزترین و ارزشمندترین من شدی، وجود من شدی، اینا دیگه حرف های عاشقانه دو دلداده نیست، زلال عشق یه زن است به موجودی که در وجود خودش احساس می کنه، تا به حال اینقدر خودم رو عاشق ندیده بودم. تو آمدی و دنیای من رنگ دگر گرفت، چقدر این حس ها تمیزند، واقعی اند، بدون خودخواهی اند، بدون چشم داشتند، چقدر ناب اند، تو زیبای منی. ارزویم همه سلامتی توست. عزیزم هر روز تو روز جدیدی است، شمردن روزها و هفته هایی تو، خواندن شکل و شمایل این روزهای تو قشنگترین لحظه های من است و من جرعه جرعه آنچه می خورم، یا به آنکه چه فکر می کنم و حتی آنچه را که می شنوم همه به یاد توست، این روزها هرچیزی که برای تو خوب است، برای من بهتر است، هر آنچه تو را شاد می کند، من با آن شاد می شوم. می بینی نیامده دنیایم را از آن خود کرده ای، فرشته من می دانم که ۵ ماه باقی هم یه همین سرعت می گذزد و مهر ماه تولد تو, هفتمین سالگرد اولین روز دیدار من و پدرت به حتم بزرگترین روز پیوند همیشگی خانواده کوچک دوستداشتنی ما خواهد بود. 

دوستت دارم فرشته ۱۶ سانتی من.