۱۷. صدای تو

مامانی

 از جمعه که برای چکاب رفته بودم و صدای قلب ات رو شنیدم، انرزی تازه گرفتم، اولین بار بود که اینقدر واضح و قشنگ صدات رو می شنیدم، خیلی تند و محکم بود. بقیه چکاب ها هم خوب بودن. تو یکماه اخیر یک کیلو و نیم چاق شدم و قراره بعد از هفته ۲۴ بزرگتر شدنت محسوس تر بشه، همین طور تکان خوردنت. البته همین الان هم دارم یکی یکی شلوارهام رو از قفسه خارج می کنم و دیگه کمتر با خوردن قرص هام مشکل دارم و کمتر حالم بد میشه، اما گاهی تو پیاده روی یه بار خیس عرق میشم و سرم سنگین میشه، شب ها هم پا درد دارم، اما روزها خوب و سرحالم و حس خیلی بهتری دارم، این هفته با شروع بیست هفته دوم بارداریم اتفاق های خوبی هم افتاد، بیمارستانی که حس خوبی نسبت بهش داشته باشیم رو پیدا کردیم و فکر کنم بهترین گزینه برامون باشه، کارهای مدرک مون هم روند خوبی پیدا کرده و انشالله تا ۵ شنبه تمام میشه. من اینا رو گذاشتم به حساب تولد ۵ماهگی تو گلم، می دونم که وجودت تو زندگی مون بهترین هدیه خداست و من از این بابت خیلی خوشحالم.

خاله روحیه، ازی جون هم دیروز زنگ زد تا حالت رو بپرسه، صفحه فیس بوکت ام پر از حس ها و عکس های قشنگ شده عزیزم، این روزها با قران و دعای شمول که خاله راضیه بهم یاد داد، آروم آروم ام. چه خوبه که این روزها برکت ماه های خوب خدا هم همراهمونه، کاش رجب دیگه ای هم قسمتون بشه اون آرامش بی کران خانه دوست.